مذهب :  مذهب: اسلام سني (74%)، شيعه (25%)

واحد پول : افغانی

عضویت :  سازمان ملل متحد

جمعیت :  نفر

شهرهای عمده : قندهار ،هرات،مزار شریف ،قندوز ،چاریکار

امید طول عمر :  39 سال

مساحت :  647,500 کیلومتر مربع

مختصات جغرافیایی :  33 درجه شمالی و 65 درجه شرقی

نقشه جفرافیایی

نقشه سیاسی

حکومت :  در قانون اساسي تشكيل مجمع ملي با دو مجلس كه با رأي تمام افراد بالغ انتخاب مي‌شود، پيش بيني شده است. لويه جرگه 0هيأت عالي حكومتي) متشكل از مجمع ملي و كابينه و نمايندگان محلي، قضايي و طوايف. لويه جرگه رئيس جمهور انتخاب مي‌كند، رئيس جمهور نخست وزير را انتصاب مي‌كند و وي را نيز شوراي وزيران را انتصاب مي‌كند. در 1999 دولت موقتي تشكيل شد. گروهبندي‌هاي مختلف سياسي فعال هستند،  ولي در حال حاضر احزاب سياسي درون چارچوب قابل تشخيصي فعاليت نمي‌كنند.

آموزش :  ميزان باسوادي: 4/29 % (تخمين 1990). سنين تحصيل اجباري: (فرزند ) 7 تا 15 سال. تعداد دانشگاه: 4.

دفاع :  كل نيروهاي مسلح: 000/40 (تخمين 1991). خدمات سربازي: 4 سال.

جغرافیا :  نواحي كوهستاني مركزي كه هندوكش بر آن مشرف است، بيش از 4/3 كشور را در بر دارد و داراي چندين قله با بيش از 6400 متر ارتفاع است. در شمال اين كوهها جلگه‌هايي هست كه منطقه كشاورزي و دامداري مهمي به حساب مي‌آيد، در حاليكه جنوب غربي كشور كويري و نيمه كويري است.  رودهاي مهم: هيرمند، آمودريا.  بلندترين قله: نشا، 7499 متر.  آب و هوا: ناحيه كوهستاني مركزي زمستانهاي بسيار سرد و تابستانهاي كوتاه و خشكي دارد، در حالي كه نواحي كويري زمستاني سرد و تابستاني داغ دارد. به غير از برخي مناطق كوهستاني آب و هوا خشك است.

اقتصاد :  كشاورزان و گله داران بيش از 60% نيروي كار را تشكيل مي‌دهند. بيشتر زمين قابل استفاده مرتفع است و عمدتا گوسفند در آن پرورش مي‌دهند ولي غلات به ويژه گندم و ذرت از محصولات مهم زمينهاي كشاورزي است. صادرات عمده شامل ميوه‌هاي تازه و خشك، پشم و پنبه است. گاز طبيعي كه در جلگه‌هاي شمالي يافت مي‌گردد، نيز صادر مي‌شود. توسعه اقتصادي را جنگ داخلي متوقف كرده است و بيشتر زير بناي كشور لطمه ديده است.

تاریخ معاصر :  افغانستان استقلالش را پس از 3 جنگ با بريتانيا در 1921 بدست آورد. سپس دوره ناآرامي را به دنبال داشت تا زماني كه سلطنت با ثبات تري در 1933 برقرار شد. وقوع كودتايي در 1973 نظام پزشكي را برانداخت. انقلاب ثور 1978 موجب ايجاد رابطه نزديكي با شوروي شد ولي تجاوز شوروي (1979) منجر به جنگ داخلي گشت. در 1989 شوروي ها از افغانستان خارج شدند و شهرها را در دست دولت و باقي كشور را در كنترل چريك هاي مسلمانان بنيادگرا رها كردند. در 1999 بنيادگرايان كابل را تسخير كردند و دولت موقتي تشكيل دادند ولي نبرد جناحها – كه عمدتا قومي است- ادامه دارد.