نام رسمی کشور :
امارات متحده عربی (الامارات العربیه المتحده)
(United Arab Emirates)
(United Arab Emirates)
پایتخت : ابوظبی
زبان رسمی : عربی (رسمی)، انگلیسی (بازرگانی)
نوع حکومت : امیرنشین متحده
مذهب : اسلام سنی
واحد پول : درهم امارات
عضویت : سازمان ملل متحد، سازمان كشورهاي صادر كننده نفت، شوراي همكاري خليج فارس.
جمعیت : 2,523,915 نفر (July 2004 est.)
روز استقلال :
شهرهای عمده : دوبی, شارجه, العین
امید طول عمر : 71سال
رشد سالانه جمعیت : 1.57درصد(July 2004 est.)
نژاد :
مساحت : 82,880 کیلومتر مربع
خط ساحلی : 1318 کیلومتر
مختصات جغرافیایی : 24درجه و00دقیقه شمالی و54 درجه و 00 دقیقه شرقی
نقشه سیاسی
حکومت : حكام موروثي هفت امير نشين – كه سلاطين مطلقه هستند – شوراي عالي حكام را تشكيل ميدهند و يك نفر را از ميان خود به رياست شورا انتخاب ميكنند. نخست وزير و هيأت وزيران را رئيس شوراي عالي انتخاب ميكند. شوراي عالي 40 عضو شوراي ملي فدرال را كه نقش مشورتي دارد براي دورهاي 2 ساله تعيين ميكند. هيچ حزب سياسي وجود ندارد. امارات نام امارت مساحت(كيلومتر مربع) مرکز ابوظبي 67,3750 ابوظبي ام القوين 750 ام القوين دولبي 3900 دوبي رأس الخيمه 1700 رأس الخيمه شارجه 2600 شارجه عجمان 250 عجمان فجيره 1150 فجيره
آموزش : ميزان باسوادي: 5/53% (1975). سنين تحصيل اجباري : 6 تا 12 سال. تعداد دانشگاه: 1
دفاع : كل نيروهاي مسلح: 000/44 (1991). خدمت سربازي: داوطلبانه
جغرافیا : مساحت اين كشور بجز كوههاي ججار در شرق، را كويري كم ارتفاع تشكيل ميدهد. هيچ نهري كه در طول سال جاري باشد وجود ندارد. بلندترين نقطهك قله الحجر، 1189 متر. آب و هوا: در تابستان دما تا بيش از 40 درجه سانتيگراد ميرسد؛ زمستانها معتدلتر است. كل ميزان بارندگي بسيار پايين است.
اقتصاد : اين كشور با اتكاء بر صادرات ذخاير نفت و گاز طبيعي موجود در دريا و خشكي، يكي از بالاترين سطوح زندگي در جهان را دارد. تعميرگاههاي كشتي، كارخانههاي كودسازي، بانكداري، بازرگاني فر.دگاههيا بين المللي و يك مركز تجارتي ايجاد شده است. مهاجران از ايران و شبه قاره هند اكثريت نيروي كار را تشكيل ميدهند. كشاورزي محدود است به واحات و تعداد كمي از محلهاي ساحلي كه با آب شيرين شده آبياري ميشود.
تاریخ معاصر : خلاء سیاسی در اواسط قرن هجدهم توسط بریتانیا یی ها پر شد. آنان این منطقه را حلقه ای در مسیر تجارت به هند تلقی میکردند. در قرن نوزدهم پیمان هایی (قراردادهای ترک مخاصمه) با حکام محلی به امضاء رسید و سواحل متصالح الحمایه بریتانیا گشت. در 1958 نفت در ابوظبی کشف شد. در 1968 سواحل متصالح، بحرین و قطر فدراسیونی را پی ریزی کردند، ولی با خروج بریتانیا در 1971 تنها شش امیر نشین، امارات متحده عربی را تشکیل دادند
ارسال توسط حسین عموری
آخرین مطالب
صفحه قبل 1 صفحه بعد